Zoals jullie weten ben ik opzoek naar een ander huis. Het liefste een prikkelarme woning of een goed geïsoleerd huis in een rustige straat. Ik ben niet alleen daar mee bezig, ik heb pas geleden voor de zoveelste keer contact gezocht met de woningbouwcorporatie waar wij onze huidige woning huren. Elke keer word geadviseerd om mij in te schrijven als woningzoekende in de regio. Dat heb ik gedaan, maar toch zit het mij dwars dat het maar niet lukt om als medehuurder voor dit huis te worden geregistreerd.

Ik woon in dit huis samen met mijn moeder. We hebben het prima en kunnen het goed met elkaar vinden. Waarom zou ik dan alleen naar een ander huis gaan verhuizen? Nou dat word steeds meer de enige optie. Want ondanks dat ik in dit huis ben opgegroeid en hier al 31 jaar woon. Heb ik geen enkele rechten in dit huis. Mocht er onverwachts wat met mijn moeder gebeuren, dan moet ik binnen 6 maanden het huis leeg opleveren. Wat er op neer komt dat ik binnen 6 maanden een ander huis moet hebben gevonden en verhuisd moet zijn, want anders word ik mijn huis uit gezet. Dat probleem is simpel te voorkomen door mij als medehuurder op het huurcontract te laten zetten. De woningbouwcorporaties noemen dat "Aanvraag voor medehuurderschap". Als het mij lukt om dat voor elkaar te krijgen, dan heb ik dezelfde rechten en plichten als mijn moeder. Dan kan de woningbouwcorporatie mij niet het huis uit zetten, als mijn moeder komt te overlijden. Ik hoop dat mijn moeder nog jaren in goede gezondheid mee gaat, maar ik kan niet in de toekomst kijken. Daarom wil ik dat gewoon geregeld hebben. Want op het moment dat mijn moeder komt weg te vallen, dan heb ik echt wel wat anders aan mijn hoofd dan een andere woning moeten zoeken. Dan moet ik meteen een urgentieverklaring aanvragen, waar de gemeente maximaal 8 weken over mag beslissen of je die urgentieverklaring krijgt. Dan hou je van de 6 maanden nog maar 4 maanden over om een huis te vinden, alles in te pakken en je nieuwe huisje in te richten. Dat is ontzettend stressvol, terwijl je die periode juist met rust gelaten moet worden om te kunnen rouwen om het verlies van je moeder. Ik vind het alles behalve een geruststellende gedachten, dat als mijn moeder overlijd, dat ik dakloos word, want daar komt het eigenlijk wel op neer.

Ik vind het bizar dat als iemand bewust voor kiest om samen te blijven wonen met de ouders, dat je als volwassen kind met eigen inkomen, geen enkel recht hebt bij de woningbouwcorporatie. Dat ze zeggen dat je minimaal een bepaalde leeftijd moet hebben, dat begrijp ik wel. Je gaat natuurlijk niet elke 18 jarige op het huurcontract erbij zetten als medehuurder, dat begrijp ik maar al te goed. Maar waarom kan een volwassene in de 30 niet als volwaardig huurder worden gezien? Ik zou het niet weten.

Tegen dit probleem loop ik al jaren op. Maar ik ben niet de enige die als volwassene niet op de huurovereenkomst kan staan, omdat het permanent geweigerd word door de woningbouwcorporatie, ondanks herhaaldelijk navragen en aanvragen indienen. De woningbouwcorporatie vind dat een inwonend kind geen recht heeft op het huis, als de hoofdbewoner (mijn moeder) komt te overlijden. Hoe kan je zulke regels hebben in tijden van een woningcrisis? Dat is mij echt een raadsel.

Ik weet ook wel dat ik hier weg wil, daar ben ik tot slot al 7 jaar mee bezig. Maar de huizen die vrij komen in de sociale huursector zijn of veel te duur, of nog slechter geïsoleerd dan dit huis, of de omgeving is al helemaal niet geschikt voor mij met mijn overprikkeling en overgevoeligheid voor geluid. Dat maakt een huis zoeken nog eens zoveel moeilijker. Zeker nu er ook overal en nergens allemaal nieuwbouwprojecten starten. 

Op het moment dat mijn moeder wegvalt, dan wil ik de keuze hebben om te verhuizen of niet. En niet dat ik binnen een aantal maanden iets anders gevonden moet hebben, omdat ik anders op straat gezet word. Zeer waarschijnlijk wil ik dan ook op korte termijn gaan verhuizen, maar dat wil ik liever doen in mijn eigen tempo, zonder de enorme druk dat ik binnen een bepaalde tijd mijn huis uit ben. Ik wil dan zeer waarschijnlijk gaan verhuizen, omdat het huis dan te veel herinneringen heeft en te veel triggers zijn met de PTSS. Dat is iets dat ik al zie aankomen, maar ik wil zelf de keuze kunnen maken om een huis te accepteren of niet en niet dat je maar iets moet accepteren wat ongeschikt is, omdat het enige is dat vrij is gekomen.

Daarom zit ik er serieus over te denken, dat als ik een geschikt huis heb gevonden, dat ik er dan alleen naartoe verhuis en niet samen met mijn moeder. Zodat ik zeker weet dat ik er kan blijven wonen (omdat ik alleen op het huurcontract sta), als mijn moeder in de toekomst komt weg te vallen.

Dan moet op korte termijn wel mijn moeders huis leeg en dat is pittig, maar dan heb ik tenminste niet de zorgen of ik wel op tijd een ander huis heb gevonden.

Dat is toch eigenlijk de omgedraaide wereld? Dat mijn moeder en ik beide een eigen huis hebben, terwijl wij samen willen blijven wonen. Mijn moeder helpt mij met mijn overprikkeling, overgevoeligheid voor geluid, paniekaanvallen en PTSS. En ik help mijn moeder met haar ouderdomskwalen, zoals dingen aangeven, boodschappen doen, huis schoon houden ect. 

We redden ons samen met ons tweetjes, waarom word er dan zo ontzettend moeilijk gedaan om mij als medehuurder op het huurcontract te krijgen?

Omdat het maar niet lukt om mij op het huurcontract te zetten, doen andere woningbouwcorporaties ook moeilijk. We hadden afgelopen december (2023) een huis gevonden, dat waarschijnlijk geschikt voor ons samen was. Maar de nieuwe woningbouwcorporatie wilde er niks van weten om ons beide op de huurovereenkomst te zetten. Weet je waarom niet?

Omdat onze huidige woningbouwcorporatie het niet toestaat, doen zij het ook niet. Dit zal vast niet de enige zijn die er zo over denkt. Het kwam er dus op neer dat of mijn moeder op het huurcontract kon, of ik. We konden er wel samen gaan wonen, dat was het probleem niet. Maar mocht diegene die op het huurcontract staat, komen te overlijden, dan moet de ander er binnen 6 maanden uit. Dat wil ik mijn moeder niet aan doen. Maar omgedraaid wil mijn moeder dat ook niet, dat ik het huis uit gezet word, als er iets met haar gebeurd, wat bij ons huidige huis wel het geval is. Daarom hebben het toch maar het huis geweigerd, nog voor we de woning gingen bezichtigen.

Ik begin steeds meer erover te denken, om dan maar alleen naar een nieuw huis te verhuizen. Ik wil dat eigenlijk niet, maar je word er eigenlijk wel toe gedwongen. Ik zou graag samen met mijn moeder verhuizen naar een ander huis. Maar het lijkt er steeds meer op dat we voor optie 2 moeten gaan kijken. En dat is dat ik als eerste ga verhuizen en dat mijn moeder hier blijft wonen, of naderhand bij mij in de buurt een huis gaat zoeken.

Met een mantelzorg woning heb je precies hetzelfde probleem. Dan heb je een gewoon huis, maar dan is er een (pre)mantelzorgwoning in de tuin geplaatst, waar bijvoorbeeld je ouders kunnen wonen. Dan kan je makkelijk je ouders ondersteunen zonder elke keer de reistijd heen en weer. Zo kunnen ze langer zelfstandig blijven wonen. Maar op het moment dat je beide ouders zijn overleden, dan moet die mantelzorgwoning binnen een paar weken zijn weg gehaald.

Je hebt ook kangoeroe huizen (zijn er maar een paar van), dan heb je een huis en in de tuin staat een normaal klein huisje met apart adres en eigen voordeur en pad naar het huisje. Daar loop je ook weer tegen de regels aan. Als je al zoiets kan vinden, dan kan je er alleen inkomen als je een mantelzorg vraag hebt. Logisch, het zijn speciale huizen, dat er een selectie is, dat is begrijpelijk. Wat ik alleen niet vind kunnen, dat diegene die al die jaren de mantelzorg aan de ouders verleend, dat die het huis uit gezet word, op het moment dat de beide ouders zijn overleden en ook de mantelzorg vraag weg komt te vallen. Dan raak jij ook meteen je huis kwijt. Hoe kom je in tijden van een woningcrisis dan even 1-2-3 aan een woning? Je kan je overal inschrijven als woningzoekende en nog is er amper wat te vinden. Dan kan je dit soort regels toch niet handhaven?

De enige manier om je huis te behouden, is zorgen dat je een eigen huis hebt waar jou naam op de huurovereenkomst staat. Op die manier ben je gegarandeerd dat de woningbouwcorporatie, je niet zomaar het huis uit zet. Andere oplossingen zie ik ook niet meer en dat is echt jammer.

Voor meer informatie over medehuurderschap, zie onderstaande links (staat ook op de pagina Links medehuurderschap en wees):

www.volkshuisvestingnederland.nl/onderwerpen/huurbescherming-en-huurcontracten/positie-van-het-kind-en-de-medebewoner

Voor meer informatie over je rechten en plichten als wees, zie onderstaande links (staat ook op de pagina Links medehuurderschap en wees):

www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/woning-huren/vraag-en-antwoord/meerderjarige-wees-huurhuis-ouders